Ik heb het niet bewust meegemaakt. Ik was dat jaar in augustus geboren. De eerste oliecrisis duurde toen vier maanden. Volgens bronnen begreep ik dat er pas in maart 1974 aan werd uitgekomen. En dat vanaf december 1973? Ik luisterde de oudejaarsconference van Wim Kan. Man, het was heel veel politiek. Maatregelen die leidden tot kou trotseren en stilstand in verkeer. Maar toen weinig angst dat we, of naasten, eraan dood konden gaan.

Dat is nu wel anders.

Nog even onder voorbehoud. Zou het nu ook drie tot vier maanden duren? Dan denk ik dat we er deze keervwat van zullen hebben geleerd. Ha ha ha, zó grappig om Wim Kan terug te luisteren. Ik kreeg echt geen énkele notie bij hem dat men zich anders zou moeten gaan gedragen als de crisis over zou waaien. Dát is anders nu. Nu denk ik van wel. Of toch niet?

Ach, de tijd zal het leren. Als wij maar lekker in ons paradijs kunnen zijn, lean en mean leven en in fijne harmonie met natuur kunnen doorbrengen. Zo blij ook met de bijdrage aan de samenleving die er kan blijven worden geleverd. Prettig genoeg, goed in evenwicht.